متخصص اطفال

متخصص اطفال یک دکتر معالج حرفه ای است که در ارائه نگهداری‌های پزشکی به کودکان حرفه ای است. درین نوشته‌ی‌علمی متخصص اطفال با مهارت و وظایف این متخصص آشنا می‌شویم. متخصص اطفال که برگرفته از کلمه یونانی pais، به معنی بچه و iatros، به معنی پزشک معالج یا شفا دهنده است، یک دکتر متخصص است که در ارائه نگهداری‌های پزشکی به کودک ها ماهر است. اگرچه نسخه‌های خطی باقیمانده از پزشکی اطفال از مجال‌های قدیم وجود دارد، ولی تا اواسط قرن نوزدهم، آن را به‌عنوان یک تخصص پزشکی جدید نمی‌شناختند و توسعه و گسترش ندادند. آبراهام جکوبی را پدر طب اطفال می‌نامند، زیرا مشارکت‌های بسیاری دراین باره داشته است. او در آلمان مجال پزشکی خود را گذراند، اما بعدها برای طبابت به آمریکا رفت. آنجا بود که اولین کلینیک کودکان را در نیویورک بهره برداری کرد. متخصصان اطفال با ارائه حفظ‌های جسمی، روحی و عاطفی به بیماران خود، با سالمی نوزادان، کودکان و نوجوانان سروکار دارا هستند. آن‌ها آزمایش‌های تشخیصی را برای تهیه کردن اطلاعات مربوط به شرایط پزشکی بیمار ایفا می‌دهند و برای درمان بیماری‌ها، اختلالات و جراحت‌ها، معالجه و دارو و واکسیناسیون را جاری ساختن می‌دهند. آن ها همچنین کودکانی را که دچار جراحت‌های جزئی، مشکلات حاد و مزمن سالم و رویش فیزیولوژیکی و خل وچل و ایرادات تکاملی می باشند، درمان می‌کنند. متخصصان اطفال، خردسال ها و والدین یا سرپرستان آنان‌را در باب رژیم غذایی، بهداشت و پیشگیری از بیماری پند و هدایت می‌کنند. حوزه کاری طب اطفال یک حوزه تخصصی مشترک هست – اگر بیماران علائم یک بیماری حاد را نشانه دهند، متخصصان اطفال راجع به محافظت‌های نخستین آن‌ها را به یک پزشک متخصص ارجاع می‌دهند تا بتوانند این ایراد را به‌طور مؤثر مطالعه کنند. حوزه طب اطفال یک حوزه بسیار گسترده است که مشمول مطب عمومی درباره‌ی انکولوژی خردسال ها می‌گردد و ازاین‌رو نیاز به کوشش مشترک در بین متخصصان پزشکی دارد.

متخصص اطفال یک دکتر معالج حرفه ای است که در ارائه نگهداری‌های پزشکی به کودکان حرفه ای است. درین نوشته‌ی‌علمی متخصص اطفال با مهارت و وظایف این متخصص آشنا می‌شویم. متخصص اطفال که برگرفته از کلمه یونانی pais، به معنی بچه و iatros، به معنی پزشک معالج یا شفا دهنده است، یک دکتر متخصص است که در ارائه نگهداری‌های پزشکی به کودک ها ماهر است. اگرچه نسخه‌های خطی باقیمانده از پزشکی اطفال از مجال‌های قدیم وجود دارد، ولی تا اواسط قرن نوزدهم، آن را به‌عنوان یک تخصص پزشکی جدید نمی‌شناختند و توسعه و گسترش ندادند. آبراهام جکوبی را پدر طب اطفال می‌نامند، زیرا مشارکت‌های بسیاری دراین باره داشته است. او در آلمان مجال پزشکی خود را گذراند، اما بعدها برای طبابت به آمریکا رفت. آنجا بود که اولین کلینیک کودکان را در نیویورک بهره برداری کرد. متخصصان اطفال با ارائه حفظ‌های جسمی، روحی و عاطفی به بیماران خود، با سالمی نوزادان، کودکان و نوجوانان سروکار دارا هستند. آن‌ها آزمایش‌های تشخیصی را برای تهیه کردن اطلاعات مربوط به شرایط پزشکی بیمار ایفا می‌دهند و برای درمان بیماری‌ها، اختلالات و جراحت‌ها، معالجه و دارو و واکسیناسیون را جاری ساختن می‌دهند. آن ها همچنین کودکانی را که دچار جراحت‌های جزئی، مشکلات حاد و مزمن سالم و رویش فیزیولوژیکی و خل وچل و ایرادات تکاملی می باشند، درمان می‌کنند. متخصصان اطفال، خردسال ها و والدین یا سرپرستان آنان‌را در باب رژیم غذایی، بهداشت و پیشگیری از بیماری پند و هدایت می‌کنند. حوزه کاری طب اطفال یک حوزه تخصصی مشترک هست – اگر بیماران علائم یک بیماری حاد را نشانه دهند، متخصصان اطفال راجع به محافظت‌های نخستین آن‌ها را به یک پزشک متخصص ارجاع می‌دهند تا بتوانند این ایراد را به‌طور مؤثر مطالعه کنند. حوزه طب اطفال یک حوزه بسیار گسترده است که مشمول مطب عمومی درباره‌ی انکولوژی خردسال ها می‌گردد و ازاین‌رو نیاز به کوشش مشترک در بین متخصصان پزشکی دارد.